ALLAH’IM SEN OKUYANLARI KORU

ALLAH’IM SEN OKUYANLARI KORU

Bulutlarýn elinden tutup sessizce
Nisana yaðmur yakýþýr dedim
Ýnsana insan gibi davranmak
Güneþler geçti üstünden ömrümün
Bir gün karlarý eriyiverdi gönlümün
Derviþliðe özendim yürüdüm derviþçe
Yol oldum hayat ýrmaðýna sabýrla
Daðlarýn gölgelerine sýðýndým korkarak
Iþýk oldu önüme vuslat sevdasý
Ve kutsal kelimeler yol arkadaþý
Bazen koþtum gözüm ufukta baþým dik
Bazen ayaklarým sürçtü düþerek yerlerde süründüm
Derin acýlarýn sessizliðine büründüm
Nice tükeniþleri yaþadým yüreðimde
Geçen zamanlarýn girdabýnda
Canýmý yakýp kanýmý akýtsa da dikenler
Ýncitmedim gülleri
Dinlerken yanýk sesli bülbülleri
Hayata aktým tam ortasýndan mahcup ve duru
Esir aldýlar el ele verip birlikte
Sesli harflerle sessiz harfler elimle kalemimi
Allah’ým sen okuyanlarý koru!

26-11-2010
Þair, Burhan AKSU

Sosyal Medyada Paylaşın: