birdenbire kuþ uçuran yakup’un elleri kökünü yiyen bir bahçeyi okþar üç bölümlük ezgi bir evin pencereleri magritte de ýþýklarýný kapatýr ve istiridyenin içinde duranlar birbirlerinin aðýzlarýný emerler ( konuþmayalým )
sonra geceleri ay ýþýðýna bakanlar kendi suretlerini görürler ölüm ne kadar kuytu bir aðacýn ulaþamayacaðý kadar uzak
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.