MASAL
Herkes meþrebince yaþarmýþ dünya da
Kendi özüne uyanla oturur, kalkar
Kendi çapý kadar döner, oynar
Bey bey gibi olur, kimse bozamaz façasýný
Varoþsa ruhu hep öyle kalýr
Çýrpýnsa da boþ
Yýrtýnsa da boþ.
Gelir gider varoþluða bulanýr
Sakilliði varoþça avuçlar
Kurtulamadýðý varoþluðunu durup dinlenip biteviye adýmlar
Asil azmaz, bal kokmazmýþ
Ucuzluk baþtan ayaða paçalardan akýyorsa
Býrak akýþýna gitsin o zaten bulmuþ yataðýný yolunu.
Asaleti çakmaymýþ dökülüverdi, asil azmýþ
Bal kokmaz ama tuz kokmuþ.
Herþey kokmuþ
Güven
Ýnanç
Adalet
Hakkaniyet
Ýyiniyet...
Ýnsanýn göstermemek için týrým týrým sakladýðý ikiyüzlülüðünde kaybolmuþ.
Samimiyetinin ardýna gizlediði bencil çýkarlarýnýn peþinde
Yitmiþ, yok olmuþ...
Arada bir ortaya çýkan gerçek yüzünde görünen o ki
Ýnsan da kokmuþ.
Ahh bu bizi uyutmak için yazýlanlar
Ve bizi uyutmak için masallar anlatan yalan/riyakâr insanlar....
Masal bu ya
Sonu hep güzel bitmeli,
Evet, evet güzel bitmeli...
Ve masallar bizi uyandýðýmýzda kimsesiz bir piç gibi
Çaresizce orta yerde kalakalacaðýmýz bir uykuya deðil
Mutluluða götürmeli...
Üzmemeli
Keklememeli...
Tuz kokmuþ
Ýnsan da kokmuþ
Aslýnda "adamlýk" diye birþey de yokmuþ.
Bir varmýþ bir yokmuþ...
___ilkayy@2bin10sekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.