DEYİN BANA (478)

DEYÝN BANA (478)

Acýlarla dolu bir hayatým var.
Baþka ne diyeyim ne söyleyeyim.
Eðer istenirse çok ispatým var.
--Böyle olacaðý nerden bileyim.
--Deyin bana baþka ne söyleyeyim.

Kader bizi böyle, böylesi vurmuþ.
Kader diyoruz da yardan ayýrmýþ.
Kimisi de gelmiþ fetva buyurmuþ.
--Bunlarý bilmeden neyi göreyim.
--Deyin bana baþka ne söyleyeyim.

Aþka adamýþýz tüm ömrümüzü.
Yar için söyleriz hep türkümüzü.
Yürekte taþýrýz biz sevgimizi.
--Sevilmek zor imiþ nasýl eleyim.
--Deyin bana baþka ne söyleyeyim.

Beden bu yaþlanmýþ deseler bile.
Kayýttan düþürüp silseler bile.
Arkadan bakarak gülseler bile.
--Gönül yaþlanmazmýþ bunu diyeyim.
--Deyin bana baþka ne söyleyeyim.

Söz verdik ta baþtan birbirimize.
Kavli karar koyduk yüreðimize.
Ýnançla sarýldýk sevdiðimize.
--Dahasý istensin onu vereyim.
--Deyin bana baþka ne söyleyeyim.

Acýlar yumaðý böyle artarken.
Okka mý dirhem mi bunu tartarken.
Aþk ile Ozan’ýn kalbi atarken.
--Duygular dökülür nasýl güleyim.
--Deyin bana baþka ne söyleyeyim.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 22/05/2018 Salý
Yayýn :24/05/2018 Perþembe
www.edebiyatdefteri.com/siir/1166041/

Sosyal Medyada Paylaşın: