VİCDAN
Ýnsaný insan yapan duygudur!
Herkeste, bulunur vicdan!
Benim;
Gündüzümün aydýnlýðýný eder karanlýk!
Gecemi ayrý bir kasvetle yapar zindan!
Sinirlendiðim zaman birden azalýr!
Hýrslandýðým zaman ise yok olur!
Gece yataða yatýnca yeniden can bulur
Yorgan diye üstüme çöker vicdan!
Uykuya dalamam ki! karþýma dikilir!
Koyunlarý çitten atlatýrým koyunun üstündedir!
Gecenin bir yarýsý bana rapor sildirir!
Bazen de mesleki zaafiyet olur vicdan!
Sýrtýmý dönerim arkamdan kazan kaynatýr!
Fýrsatýný bulsa kazana makarna diye boþaltýr!
Hem kepçeyi hem kazaný bana kaptýrýr!
Acýksamda bana kazaný boþ kaynatýr vicdan!
Gözyaþýný görürsem ona maðlup olurum!
Savaþamam yenilgiye baþtan kabul olurum!
Birde merhametim eklenir teslim olurum!
Öbür dünyama götüreceðim sermayemdir vicdan!
Emrah Koran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.