BAKA KALDIM
BAKA KALDIM
Bir sabah vakti idi sen buradan giderken
Gözlerimde yaþ vardý öylece baka kaldým
Gitme kal diyemedim sen vedaný ederken
Yüreðimde taþ vardý öylece baka kaldým
Habersiz gidiþlerde Gönül hüzünle dolar
Ellerinde gonca gül daha açmadan solar
Ellerin saçlarýný avuç avuç mu yolar
Belalý bir baþ vardý öylece baka kaldým
Göz yaþýmla sel olup yüreðime akmýþtým
Kim bilir bu gönlümü o an nasýl yakmýþtým
Aniden kolumdaki saatime bakmýþtým
Altýya on beþ vardý öylece baka kaldým
Giderken hüzünlüydün gözlerime bakmadýn
Nefesin buz gibiydi yanaðýmý yakmadýn
Sarýlmadýn mahçuptun yakama gül takmadýn
Kim bilir ne düþ vardý öylece baka kaldým
Kaybeymiþtim kendimi serden geçmiþ gibiydim
Sende gitmiþtin artýk ölüm seçmiþ gibiydim
Ellerim titriyordu sanki içmiþ gibiydim
Ýçimde ayyaþ vardý öylece baka kaldým
21/5/2018. H. Iþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.