Yanmaya ellerimden baþlýyorum Sana dokunamadýðým yerlerimden Yanýmda olsan, özledim seni diyebilecek kadar Bakabilmeyi öðretmiþtim gözlerime Hani insan çok özleyince, bir sol anahtarý kadar Yalnýz ve anlamsýz kalýyor ya, Sanki bu koskoca evrende, Bu kadar gürültüye raðmen üstelik yalnýz Oysa ben, ömrümün geri kalanýnda Duyup duyabileceðim tek ses, Senin sesin olsun istiyorum Ben seni görebildiðim zamanlarda Ýçime çektiðim o derin nefeste boðulmak istiyorum. .
Yanmaya ellerimden baþlýyorum Nereye koysam oraya yakýþmayacaklar Nereye saklasam, sanki emanetmiþ gibi duracak Biliyor musun seni ellerim olmadan da sevebilirim Evet yapabilirim bunu ama dokunabilseydim, Biliyorum buzlarým çözülecek, Bir daha býrakmaya cesaret edemeyecek kadar Korkak kalacaðým, ama olsun böyle iyi Aferin ellerime bunca zaman yazdýklarým Anlaþýlmaz olsun diye için çýrpýnýp durdular.
Þimdiyse beni sana anlatabilmek için çýrpýnýyorlar Tam bir yýl olmuþ seni mucizem olarak kabul edeli Þimdi asýl mesele seni de buna inandýrabilmekte Çünkü ihtimaller üzerine kurulu yaþantýmýn En güzel mucizesin sen benim.
Sakýn vazgeçme Sana yazmak gerçekten zor biliyor musun
Beynimdeki bütün hücreler seninle meþgulken, Baþka bir þey düþüne memeye O kadar çok alýþtým ki, Bak yine ayný þey oldu Seni ellerim olmadan da sevebilirim...
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.