kaçýncý sensizlik bu boðum boðum notalarýn dile geldiði kaçýncý yoksunluk hüzzam makamýnýn iniltisinde ya da bir bebeðin ninnisinde
usuma düþen hatýralarý firar edilen düþ artýklarýndan topladým sis entarili bulutlardan süzüldü kimsesizliðim sonra ya da bazen gök delindi en lâl haliyle deniz aþýrý zindanlarýn umarsýz karanlýðýna kusarken kendimi
.....
nefesim ciðerime çizik atarken avazlarým sus-a bürünüyor dilimde anne yorgun salýncaklarý kucaklayan yüreðim ölüm olup asýyor kendini defalarca kirpiklerimden miladý dolan yaralarým kanýyor tek tek kor sancýlarýn hapsolduðu göðüs kafesimde