Ömrün sonbaharýnda aþkla girersen cenge Yüreðim çýkmazlarda, ayaðýmda pranga Savunmam alýnmadan ölüme mahkûm oldum Kurþuna dizmek için karþýmda durur manga
Yanmak için bir bakýþ bekler ruhumda kavlar Aþk, yakýcý okuyla kalplerimizi avlar Bizi birbirimize sevdalý kýlan Rabbim Hasret denen yangýnla sabrýmýzý sýnavlar
Ýnan asla dilemem ben böyle bir rüyayý Olur ya terk edersen benden evvel dünyayý Mahþer günü meydanda aramak için seni Yanýma alacaðým yýldýzlarýmla ayý
Çünkü onlar þahittir seni beklediðime Aþkýný yüreðimde nasýl sakladýðýma Onlar þahit hasretten alev alev yanarken Vuslat için her güne bir gün eklediðime
Coþari der sevgili, sen doyumsuz bir hazsýn Sen aþksýn yürek yakan, görünmeyen alazsýn Bu dünyada hasreti alnýma yazan Rabbim Bari öbür dünyada bize vuslatý yazsýn
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.