*
bak züleyha
senden kalbimin duvarlarýna eski bir ferman asýlý
daðýnýk, kýrýk dökük, derbeder
rengi alev dumaný o maðrur silsileden
yüz kez yanan yüz kez sönen günahlardan
dudaklardan akan, sana hibe edilmiþ bir aþk þarkýsý
*
benim gözlerim yeþil senin gözlerin kara
sen yýldýzlar kadar beyaz ben zifiri geceler kadar karanlýk
seneler boyu kubbesi çatlýyor içimin
gönlüme yýkýlan derin bir ah ,derin bir mahzunluk ,derin bir gariplik
ayrýlýða uçuyor ,yokluða akýyor her þey
bütün hayaller yokluða
bozguna uðramýþ zaman , ölü düþler doðuruyor
*
onun için ben hala yitirdiklerimi var gibi seviyorum
onun için bana gözyaþlarýný öðreten kadýna müptelayým
ondan yana içimde rüzgar boþluðu
her yer özlem dolu ,özlemler onu çiziyor
çizilen her resim düþlerim kadar ýslak
soðuk bir park köþesi yalnýzlýðýnca
rýhtýmlar boyu üstümü ýslatýyor içimde buz tutmuþ her ne varsa
*
bak züleyha
artýk senin ufkunda ben yolumu kaybetmiþim
adýmlarým katran karasý þehirlere götürüyor
zaman susmuþ , her yanda bir veda birikimi
ortasýndan ikiye bölünmüþ uçsuz bucaksýz gece
ve anladým ki bir kez daha sen yoksun
ve anladým ki bir kez daha lambalar yanýyor sensiz
çalýp duran bir hüzün þarkýsý
*
redfer