Heyecan var!..

Bülbülün þu aþký, bir beyaz gül idi,
Benim beklediðimse, al mendil idi,
Aþkýn adý varmýþ, kendi ortada yok,
Payýma düþen kýsmet, yalnýzlýk idi...

Yýllara deðil, tatlý giden yola baktým,
Zihnimi konuþturdu, dere gibi aktým,
Özgürlüðü daima yýldýzlarda gördüm,
Siyah gözler uðruna, kendimi yaktým...

Ölmediðim her gün, iyi birer gündür,
Aþký bilemezlik, o geridedir, dündür,
Kimi aþkta kazanýyor, kimi boþ yerde,
Kaderle randevun, düþündüðümdür...

Hep, Dünya bir çocuk parký sandým,
Oysa bütün hayatýmý acýdan aldým,
Kendimi bildim, artýk dünya sizindir,
Akýl berraklýðý yitirdi, aþka inandým...

Bulutlarýn üzerinde olan duygum var,
Yol evren üstü ama çevrem dört duvar,
Kendime bir týrmanacak dað buldum,
Çýktýðým yücede, bitmez, heyecan var...


Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.




Sosyal Medyada Paylaşın: