RABBIM CELIL

RABBIM CELIL

RABBÝM CELÝL
On sekiz bin âlem ehlin var eden Rabbim Celil,
Dönderip dergahýna hem zar eden Rabbim Celil,
Kudret ile Arþ evin döner eden Rabbim Celil,
Heybet ile Ferþ evin dümdüz eden Rabbim Celil,
Emr edip, bir yumurtayý nur eden Rabbim Celil.

Ayrý tutkuya gönderip rayýný her bendenin,
Hoþ acap seriþde ile mürdenin hem zindenin,
Ormanlar içre aslan her yýrtýcý derrendenin,
Yer yüzünde her ne var, mur u mar cünbendenin,
Rýzkýný maksum edip, hazýr eden Rabbim Celil.

Nice peygamberlere kýldýn ata-yý devleti,
Imtihan edip nice kullara derd-i mihneti,
Lütf ederek vermiþ o Musa’ya feth-i nusreti,
Dine dava eylemiþ, Firavn’ýn artýp þirketi,
Hepsini bu cihanda har zar eden, Rabbim Celil.

Kimi derviþ eylemiþ, sanki teninde caný yok,
Kimi yüz iþret ile, kimin yemeye naný yok,
Kimileri Karun gibi yýðmýþ, hayr u ihsaný yok,
Hem o dünya, hem bu dünya kiminin armaný yok,
Kiminin yerin azab-ý nar eden, Rabbim Celil.

Ey, Hüda, Mahtumkulu’ya lütf-ý ihsan, eyle sen,
Bütün ümmet cürmünü afýnda yeksan eyle sen,
Dünya ahýr maksadým sen gel de asan eyle sen,
Keþf edip ilm-i ledüni, ehl-i irfan eyle sen.
Bihabar dillere sýr âþikâr eden, Rabbim Celil.


MAHTUMKULU FIRAGI
Sosyal Medyada Paylaşın: