O gece çok içmiþ, zilzurna sarhoþ olmuþtu adam.Kolunu dahi kaldýracak hali yoktu.Her zaman ki gibi, oturduðu sandalyesinden, denizin üzerinde oynaþan yakamozu seyrediyordu.Dalýp gitmiþtiki, telefonunun zil sesi, kulaklarýný týrmaladý.Daha alo, diyememiþti ki.Karýsýnýn kulak zarýný patlatýrcasýna, baðýrmasýný iþitti.Kadehinde ki son yudum rakýyý, yudumlayýp, küçük harflerle tamam "da" diyebildi, "n" harfini son cýgarasýný yakarken, dumanýna sarýp üflediðini unutmuþtu...Ve deniz üzerinde oynaþan, yakamozlara dalýp sana n/e kadar ihtiyacým var birbilsen dedi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
SESSİZ DÜŞÜNCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.