bugünlerin de ahý çýkmýþ vahý kalmýþ yalnýzlýklar göbek ata dururlarken ortalýklarda, bakmayýn siz süslü püslü yüzlere, belki camekan güzeli olmak hoþlarýna gidiyordur neylesinler umudun da posasý çýkýnca,
hep gitmek hedef olmuþ artýk varmalarýn karýnlarý aðrayýnca ömür boyu, sanmayýn siz geleceðin kemikleri sýzlar, kahýrlar ellerini ovuþtururlarken,
ha varým ha yokum diye de sorma sakýn belki ikisinin arasýndasýn, gelgitler de masal gibi gelir insana kuþ baþý olunca zaman dermansýz derdin varsa hepsi yalan,
tak çengele bir çivi paslanmasý da olsa niyaza infaz, bir de var ise kurban olunacak bir yar, daha ne ister ki insanoðlu yaðmurda gözlerini kapatmaktan gayrý,
hayat dedik yaþamda bir mucize aslýnda sanki dört yol aðzýna bir kaðný gelmiþ gibi, elleri boþ hayalleri donuk yarýnlarý meçhul, belki de cümbüþe tek bir adým kalmýþ artýk, bu saatten sonra baharlarý çaðýrsa/n acep ne fayda...
* Berlin,17.05.2018 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.