DURUŞMA

Sussam suskunluðumu nasýl yazarsýn hakim bey?
Konuþam hangisini doðru bulursun sözlerimin?
Öyle aldatýcý alýþkanlýk ve sözleri beceremem ben
Deðiþir yüzümün rengi, tartýya gelmez düþüncelerim
Sorgulanmamnýn gururu yýkar beni
Kocaman bir yara izi var yüreðimde, soyuldukça kabuðu, tazelenen...
Çcukken tokat yerdim,
Tokat attýn diye; bir tokatta babadan yerdim
Ýþte onun için konuþamam ben hakim bey…
suskunluðum ondadndýr, isyaným ondandýr benim
Bir yararý olmayacaksa anlatmamýn sorma bana…
ver kararýný gitsin…

Mevsimler birbirini izlerken;
hayatýmýn yarýsý boþa gitti hakim bey
Çeðreðini öldürdüler… alýn diðer çeyreði de sizin olsun
Ve bir yararý olmayacaksa konuþmamýn sorma bana;
ver kararýný gitsin…

Bakýn hakim bey!!! Zakkumlar nasýlda çiçeklenir koltuklarýnda
ve o zakkumlar tüketmiþ olsa da suyumu
gölgem aðaçlarýn çevresinde döner benim
direnir hayatta kalmak için, ayakta kalmak için
Ýnsancýklar kendi yaptýklarýný göremediklerinden seksek oynuyorlar hakim bey
Deðiþtirebilirmisin bu döngüyü?
Deðiþtirebilir misin bu düzeni?
Eðer anlatmamýn olmayacaksa yararý sorma bana;
Ver kararýný gitsin…

Acýtasyon yapmak deðildir amacým, duygularý sömürmek de deðil
Deselerde; yalvarmadým hiç kimseye, eðmedim baþýmý
Dýþarýda hiç bir þey var hakim bey, lakin bizim hayatýmýz renksiz
Hiçbir þey görmedik ve hiçbir þey yemedik yoksul akþam yemekleri dýþýnda
Lakin aç gözlü de olmadýk, doymamýþ da deðiliz
Siz doymayanlarý yargýlayýn hakim bey, aç gözlüleri yargýlayýn
Benim konuþmamýn olmayacaksa yararý, onlar konuþsun
sonra ver kararýný gitsin…

Bir tiksinti duyuyorum içimde ve iki kurþun
Þimdi ben katil mi oldum hakim bey!!!
Nereye baksam karþýmdalar… söyle; hangi tarafa bakmalýyým?
Fenerim sönmüþ, ekmeðim çalýnmýþ, suyun üstünde yüzüyor düþüncelerim
O gün; karanlýklarda bakar oldum çocuklarýmýn yüzüne
Sakladým yumruklarýmý sýkarak, ellerim havada
Kýmýltýsýz kaldým çöktüm, dizlerimin üstüne
Olmayacaksa anlatmanýn yararý hakim bey; sorma bana
ver kararýný gitsin...

Tapýnaklarýnda düþünmüþ itler ve karar vermiþler
Bir gün bir baskýnla, mühürlü bir zarf uzattýlar elime
Ýþte o gün hem dünyamý ve hem de ahiretimi çaldý bu itler
Yirmialtý yýlýmý verdiðim odamdan, arkama dönüp bakamadan
Tek sözcük dahi söyleyemeden ayrýldým
Kurbandým ben; onurlarýna onur katmak için
Ben periþan, çocuklarým periþan
Suladýðým saksýlarýn demirine yaslanýp, Ay’ý ve yýldýzlarý seyrettim aylarca
Korumasýz ürkek bir tavþan gibi
Bir sessizlik oluþtu etrafýmda, ölülerin sessizliði gibi
Ýçimde bir ürperti iki mermi koydum önüme
Onlar bana, ben ise onlara baktým aylarca
Yapamadým iþte olmadý hakim bey…
Eðer konuþmamýn olmayacaksa yararý sorma bana,
ver kararýný gitsin…

Kalýba girmemiþ olsamda, dile kolay tam yirmi altý yýl
Onlardan sebep, yarým kalacaktý bir yaným
Aylar sonra efendiler bir zarf tutuþturdular elime
Sürgün gidiyordum Diyarbakýr Ýline
Kül rengi bir akþam üzeri, bindim otübüs’ün birine
Tam on gün bekledim gözlerim uykusuz, kan kýrmýzý
Olmadý dediler hakim bey, olmadý
Sonrasý mý ver dilekçeni emekli ol
Ýþte böyle hakim bey, öfkem bundandýr benim
Üzerimde sessizlik yazýlý bir beden taþýyorum
Ýþte böyle hakimbey!!! Irmak sustu ve gece indi yeryüzüne
Saydam su gibi akýyorum ayýþýðýnda
Þimdi yarým kalmýþ türküsünü söylüyorum hayatýmýn
Boþ ver hakim bey, anlattýklarým size göre boþ þeyler
ver kararýný gitsin…
Ekrem SAYGI
17.05.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: