kibir
insanoðlu kördür,kusurlarýna,
bundandýr bütün hatalarý kendi koruna,
bakmaz da kendi acizliðine,
kusuru hep baþkalarýnda bulur...
acizsin iþte,aciz
kendini insandan sanan,
acizliðinden iþte,
kendinden baþkasýný insan yerine koymaman..
derstir aslýnda bazý acýlar,elbette anlayana,
en zor yerinden olunca sýnav,
doðru cevabý böyle yana yakýla vicdanýnda arar,
bencilliðin öldürmediyse eðer vicdanýný,
unutma,ancak o zaman bulursun hayata dair doðru cevabý..
insan insanýn aynasýymýþ
bana soracak olursan,
hiç umudum yok,senden,
bugün burdasýn da,yarýn kimbilir nerde
gönül gözün kir pas içinde,
örümcek aðlarý sarmýþ etrafýný,
sadece dilinde kalmýþ,tarifi,
gönlün çoktan unutmuþ,insanlýðýn ne demek olduðunu....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.