bu yalnýzlar limanýnda iþimiz ne
sevmek ne
sevilmek ne
bu defter-i alem de
þiir þiir dövüþmek neden
bir karanlýk kuyuda
yosun tutan yürekte
hüzün yaðan türkülerle
kendi iç sesimizi boðmak neden
yalnýzlýk bitmez
ayrýlýk ölümle gitmez
ay karasý bir yolda sevda yürümez
bu edebiyat defterinde þair büyümez
ah be gözüm
herkesedir belki sözüm
-sen düþürdün beni de-
korkarým yok bu derde bir çözüm
sevilmek bir kanadýysa martýnýn
yek diðer kanadýnda savrulur sevmek
ve aþk ana sütü kadar tertemiz
alýn teri gibi akan bir deniz
su tuzdan ayrýlmazken
yüreðin saðaldý mý
biliyorum
hepimizin derdi
yar’dan yaradan ayrýlýktan
astýðýmýz her sözün amansýz celladýyýz
biliyorum
bile yorum
yalnýz kurdun kesif gözleri
ceylan göz bir marala pusu kurmaktýr
deðmeyin diyorum
deðmeyin acýyan yaralarýma
ben bu kör kuyuya bilerek düþtüm
çünkü ben çok sevdiðim için ölmüþtüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... şehit çocuk... ay yıldızlı uçurtma...