YAŞ OTUZ BEŞ CEHENNEMİN ORTASINDAYIM
Yüreðim Karacaahmet mezarlýðýna döndü, ömrümün otuz beþinde.
Yaþanmýþlýklar, buram buram hüzün kokar sol yanýmýn bahçesinde.
Benliðimden parçalar uçuþuyor, yaðmuru dinmiþ toprak renginde.
Asýlý kalmýþ nar kýrmýzý yaþlar birikmiþ çatýmda, kan izleri penceremde.
Bu gece yýldýz kaydý gökyüzümde ve milyon volkan patladý yüreðimde.
Ne ay parlatýyor artýk gecelerimi ne de güneþ aydýnlatýr oldu gündüzlerimi.
Cehennem sarmýþ dört bir yanýmý, demir attýðým her yer feleðin çemberi.
Zemheriler bastý apansýz, bahar gelmeden kundakta soldu bahçemin gülleri.
Kar tanelerime kan düþtü, çamura battý ilham perilerimin beyaz gelinlikleri.
Marmara depreminin enkazý gibi, Sýrtýma saplanmýþ zaman diþlerinin izleri.
Ölüm sarmýþ ruhumu vefasýzca, yalnýzlýðýn ortasýnda yüreðim kana bulanmýþ.
Dipsiz Okyanusun ýssýz dalgalarýnda alabora olmuþum, yaþadýklarým rüyaymýþ.
Hasret kaldýðým sabahýn son gecesindeyim, sanki ömür zulamýn dibi delinmiþ.
Cývýltýlarýyla uyandýðým kuþ sesleri ayný þevki vermiyor, duygularým saðýrlaþmýþ.
Vahþi atlara binip alnýmda cirit atmýþ hayat, yüreðime otuz beþ nal saplanmýþ.
Anladým ki herkes gibi biz de gideceðiz ve hiçbir yaþantýdan eser kalmayacak.
Tüm aþklarý tarumar eden en kýsa süreli aþk ölümmüþ, bir daha yaþanmayacak.
Bedeninin her zerresine acýlarla donatýlmýþ, keder ve hüzün yaðmurlarý yaðacak.
Kendine yakýþtýramazken ölümü, otuz beþindeyken hayat senin mezarýný kazacak.
Üzerini örtecek rüzgarlar esecek hiç kimse giden geminin arkasýndan bakmayacak
Yaþ otuz beþ yalnýzlýðýn ortasýndayým…Yaþ otuz beþ Cehennemin ortasýndayým…
MEHMET HATÝP YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET HATİP YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.