Güneþ gibi parlýyor yaralarýmýz! Göðe bakýyorum Taze bir kaybedilmiþlik düþüyor payýma Ayrýntýlara takýlmayý bir borç biliyorum Gaddarlaþmýþ bir hüzün sarýyor dört bir yanýmý Pervasýzca yaþamayý iç açýcý bulmuyorum Son yirmi yedi senedir kendimi iyi hissetmiyorum! Dökülen yapraklarý çok kýskanýyorum Sana bunlarý hiç bilmediði bir yerden yazýyorum! Tükenmiþlikle paylaþýyorum çalýþma masamý Saydam bir acýyý büyütüyorum içimde Biliyorum ki bu þiir bir anlam ifade etmiyor Þarkýlar konusunda emin deðilim ama Dünya fazlasýyla yalan söylüyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Gökgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.