Sen, kör ettin aþkýnla, gözlerimi ey Leyla
Bu nedenle yürürken, girmeliyiz kol kola
Ýnan düþerim yere görmeyince etrafý
Koluma girer, varsa, kollarýnýn insafý
Belki birgün bakarsýn benim baktýðým gibi
O gönlün seviyorsa, ruhunda varsam, tabi
Bir dakika da olsa, tutayým ellerini
Avucuma alayým aþkýmýn güllerini
Üþümesinler soðukta, ýsýtayým nefesle
Caným….. adýný, söyler iken gür sesle
Anlamýyorsun beni, bari gözlerime bak
Seni çok seviyoruz, diyor o iki manyak
Benim gibi baþkasý kelam edemez sana
Þimdi aþk þarabýndan damladý bu lisana
Mecnun’a »teslimiyet« varsa aþkýn özünde
Yar hakiki Leyla’dýr þu gönlümün gözünde
S / ÂYE 13 MAYIS 2018 / ESKÝÞEHÝR