Şiirden çıkar giderim.
Hep güneye uçuyorsa kuþlar þiirden çýkar giderim...
Ýçlerinde çiçek adlarý olan þiirleri koparýrsa bahçývan,
göllerimi býrakýp denizlere yaðarsa yaðmur.
Ve kurþun askerleri býrakýp aþkla oynarsa çocuklar,
Ben bu aþký býrakýr giderim...
Hüznünü sevenler derneðinde bir yürek iþçisiyim ben.
Gidiþine yaðmur kâfi...
"Damlaya damlaya göl olur" Atasözüne uydum.
Baþyapýt gözlerimde ki yaðmur...
Tabi rica etmese de olur...
Sen aðzýna þiirlediðim kadýn.
Ben kelimeleri zengin bir adamken...
Sen cebi zengin olaný sevdiysen,
Vefâ tedavülden kaldýrýldý demektir.
Artýk senin için aþk, keyif;
"Öpüþmek, gýcýr porno..!"
Ve eðer sevmek buysa, o zaman þiiri de seni de gebe býrakýr giderim...
Oysa haritalar da aðlar Akdeniz’e yaðmur inerken.
Sevmek Nâzým iken,
Neden masallarda kalýyor ’mutlu sonlar’...
Neden baþkalarýnýn þarkýlarýný çalýyor hep nâmussuz radyolar...
Neden þimdi þiirime girmek istiyor seni benden alan piç kurusu..!
Orospuyu oynuyorsa zaman;
"Akrep yelkovaný tecâvüzden,
Þimdi ki aþklar da genel evi bulamayan yeniyetmeye benzediðinden..!"
Ve eðer hep güneye uçuyorsa kuþlar,
Kavuþamýyorsa benim gibi sevdiðine þâirler;
"O zaman þiirin de þâirin de amýna kor giderim..!"
ÖMER ALTINTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.