Anacan!

Kanýnla canýnla bakýp besleyip,
Dokuz ay taþýdýn caný anacan.
Varlýðýmla hayelini süsleyip,
Doðduðum da Mutlu oldun anacan.

Sýkýþýnca kollarýna koþardým,
Koruyucu bir melek gibi bakardýn,
Bir ahýmla sen bin ahlar çekerdin,
Göz yaþlarýn sel olurdu anacan.

Seninle mutluydum köyde evin baþýnda ,
Kuþ,ekmeði toplardým yedi yaþýnda.
Korktuðumda,düþtüðümde yanýmda,
Can sesinle can katardýn anacan.

Büyütüp everip yuvadan,
Yolculuða uðurladýn duanla,
Göz yaþýný yudumlardýn çorbanla,
Her sofrayý kurduðunda anacan.

Kahramanlýk destanýy la büyüttün,
Vatanýmý ana gibi tanýttýn,
Köyde Þehitliði kalbimize kazýttýn,
Ölür isem ben çok üzülme anacan.

Annelerin günü sýðmaz bir güne,
Güller ile katýlmalýyýz güne,
Anmaya kalkarsak sizi minnetle,
Üç yüz altmýþ beþ gün yetmez anacan.

Tereke me ’dir senin lisanýn
Oðuz boyundan gelir soyun.
Necati ’dir oðlun senin?
Meryem köydür senin köyün anacan.

ÞAÝR NECO BABA.

Sosyal Medyada Paylaşın: