SABA YELİ
ellerinin þefkatinden abýhayatý içmek
gül renkli güneþlerde yýkamak düþleri
vuslat bahçelerinin kokusunu taþýyorsun
baharlarýmda beyaz pembe bir badem çiçeði oluyorsun
kün emri içinde düþüyorum rahmine
buðdayýn elifi karnýnda saklý
baþak baþak saçýyorsun uzak diyarlardan hasreti
saba yeliyle güller açýlýyor hasretlerimizde anne
baykuþlar tünemiþ ömrümüze
vuslatý gül bahçesine çeviren günlerden sesleniyorsun
gül bahçem çoktan yandý har yangýnlar taþýyorum
yusufun ay yüzlü kuyularýna doðruldu yüzüm
gül renginde akýyor gözyaþlarým
mahþerde açacak güller kadar agah bir sýfat var senden içeri
saba yeliyle güller açýlýyor hasretlerimizde anne
tortulu sularda nedir aradýðýmýz
duru sularda yýka düþlerimi
kör bir kuyuya üfledim ney sesleriyle hasretini
durgun sularda açan nilüfer çiçekleri gibi uzaksýn hayat bildiðin gibi
safran sonbaharýydý ömrümüz tek mevsimde çiçek açan
letafet sendin niþanem sen
alametli atlar güz gelince gittiler iþte
varlýðýmda çiçekler bitmedi sensiz
saba yeliyle güller açýlýyor hasretlerimizde anne
sen beni aydýnlýkta baðýþla
kerem bir kitabýn sayfalarýnda geceye düþen kývýlcýmda
avazým çýkmaz safran sonbaharlarý duymaz çýðlýðýmý
sidre aðaçlarý altýndan akýyor cennetin ýrmaklarý
mahþeri orada bekleyeceðiz seninle anne
sýrrýný söyleyemem güzel sesinin
sesin taþtan ýrmaklarý coþturur
saba yeliyle güller açýlýyor hasretlerimizde anne
bir baçývandýn gül bahçemde
efsunlar okurdun anlam dili ile
abýhayat çekerim susuzum nicedir çöllerde
yunus balýktan ne umdu
tesbih edip yaradaný karanlýktan kurtuldu
sen deniz ben tende balýk
nereye ulaþsam beyaz bir kaðýt üzerine yazýlan kara yazgýlý bir kalabalýk
saba yeliyle güller açýlýyor hasretlerimizde anne
sen ey hünerli sufi
geceleri baþucumda masallar okuyan
koruk üzümler yedirse de hayat
sen akdenizde yapraðýný dökmeyen turunç aðacýmsýn
seninle sevdim ben pencere önü çiçeklerini
seninle sevdim safran sonbaharlarýnýn güz terennümlerini
sen ki bir aðustos gülü oldun har yangýnlarýma
varlýk aðacýmdýn sen
saba yeliyle güller açýlýyor hasretlerimizde anne
buðday baþaklarýna koþan çocuðum
bilgiler öðrettin yüreðime bir define verdin
þimdi hayat vasisi olmayan sularýn söndürdüðü gül bahçesi
hayalimdeki ýrmaklarda coþan bir suret
mor yazgýmda öd aðaçlarý yanýp tutuþtu efsun bu nihayet
sensin o bahar annem
sensiz her þey zemheri
saba yeliyle güller açýlýyor hasretlerimizde anne
gül desteler yaptým sana
gönlümün gülleri sýlada diken
tek kanatlý kuþ safran sarýsý sonbahar vurgunu
ben sende ibrahimin ateþlerini gül bahçesine çevirdim
gel artýk sükut etsin yüreðim
nice zaman oldu
þiir diye sevdaný saðýrlara okudum
gül ve diken gibi aykýrýyýz bu iklimlere
vuslat ateþini söndür çevir bahçemi gül bahçesine
saba yeliyle güller açýlýyor hasretlerimizde anne
Ömriye KARATAÞ
13.03.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.