ANNEMMİŞ MEĞER

Kader koydu beni çaresiz derde,
Gözlerime indi kapkara perde,
Gökteki Ay Güneþ yýldýzlar nerde?
Yýldýzým güneþim annemmiþ meðer!

Öksüz yetim kaldým gülmem bir daha,
Çölde kalmýþ gibi ararým vaha,
Biçilmezmiþ dostlar anneye paha,
Bedendeki caným annemmiþ meðer!

Bayramlarda koþup kime giderim,
Kime annem derim elin öperim,
Annesiz bir evde ben ne ederim?
O sýcacýk yuvam annemmiþ meðer!

Karaoðlum deyip sevip koklayan,
Suçumu hatamý silip aklayan,
Beni kötülükten alýp saklayan,
Dünyada sahibim annemmiþ meðer!

Saðýrozan böyle naçar olmadý,
Ýçimdeki derin boþluk dolmadý,
Sanki etrafýmda kimse kalmadý,
Yaþama sevincim annemmiþ meðer!
………………………..Þair: Ýsmail SAÐIR




Sosyal Medyada Paylaşın: