Sevgili tam unutuyorum gözlerini Ne mümkün, sadece bir anlýðýna Unuttuðumu düþlüyorum aslýnda Her düþüme giren o gözlerin Yine boþ durmuyorlar.
Gözlerimi kapattýðýmda gözlerin geliyor Boþ duvarlarla sessizliði konuþtuðumda Ayýn ýþýðýndan duvarlara yansýyor gözlerin Bir zaman geçiyor öyle belirsiz, Mefhum bir zaman, sonra yine düþünüyorum Ýnsan düþünmeden edemez.
Sen bir zamandýn aslýnda Kimi zaman hýzlý akan Kimi zaman ufukta cümbüþlü kervanlar gibi Usul usul gidip kaybolan Bu zamanlara ulaþamayacaðýmý biliyorum Uzaktan bakamayacaðým o anlara, anýlara Hep bir burukluk olacak üstümde Hep bir kahýr savaþlarý yaþanacak bedenimde.
O savaþlarýn sonunda tüm ölülerin Kaný sýzacak derimden içeri Ýçerideki cehenneme karýþacak Tüm ölüler bedenime gömülmeden Gözyaþlarýmda yýkanacaklar.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.