SEYİRCİ

Hayat çok baþlý nehir zamanýn öncesinden
Yataðýný ben çizeyim kendi yönümden
Bir dramýn içindeyim, oyuncusu ben, seyircisi ben
Giriþler heyecanlý çýkýþlar bilmem neden
Piþirecek piþmanlýklar yakalarsa derinden

Yanýlgýlar kaplýyor yavaþtan yüzeyimi
Varýþta mýyým hayat yoksa bitiþte mi?
Daðýlýyorum sorarken bana kalan hangisi?
Anlar tükenir düþer kepenkleri
Birazdan kaplayacak ardýný sessizliði

Ve baþlamakta yaþam bir yay gergisinde
Güdümlü hep oklar saplanmýþ çevreme
Oysaki tasarrufu baþkalaþmak özünde
Kýsýr döngü mahkumlarý anlamayacak yine
Baharlarýn ilki de sonu da bende

Yaþama aþýk imkansýzca kefenim
Damýtýp beyazlýðý boyadým yeni rengim
Yansýr mýyým göðüne sönük evrenimin
Seyircisi olamam artýk kendimin
Keskinlik depreþiyor, þafak atýnca beliririm

Sosyal Medyada Paylaşın: