sensizlik gurbetim

her gün kavuþma hayalinle ümit taþýrdým kendime
en karanlýk, kuytu yollardan geçerdim dehlizlerle
ve...aþardým tüm engelleri, dilsiz þarkýlar eþliðinde
yazardým tüm þiirlerimi, senden ödünç naðmelerle
***
hep senin ülkende dolaþýr, yoldaþýn olurdum yanýna
sen istemeden canýmý vereyim can katarsýn canýna
sen yoksun tadýyorum ölümü, en kuytu tenhalarda
seni görmeyince aynalar kýrýlýyor, üzüntüden duvarlarda
***
seni toplasam çiçek yerine taç yapardým saçlarýma
ay doðmasýn ne fark eder, aydýnlýk olursun çeraðýma
yýllar yýlý seni tutmak için, çýrpýnýp dururdu ellerim
hala bir ümitle bakarým ufuklara, sahile uðrar mý gemilerin
***
seni görmesem aðlar bulutlarým yaðmur yaðar sahilime
gel kurtulalým bu dünyadan, iltica edelim bizim iklime
nasýlsa bir gün hep silinecek hiç kalmayacak ayak izleri
gelirsen eðer sererim yollarýna, senden aldýðým dizeleri
***
sensizlik, kurak mevsimimdi yaðmuru bekledim, her bahar
sensizlik, hasret ve özlemim, umutsuz kalbime güneþ açan yar
kaç kez düþündüm, okunacak kalbimde sonunda hasretin selasý
insan kulluðuna riayetle yaþar, sözüydü ilahi huzur da “kâlu belâsý”
***
yusuferdoðan



Sosyal Medyada Paylaşın: