Uzun bacaklı bir yaban hayvanıydı aşk
Uzun bacaklý bir yaban hayvanýydý aþk....
Keskin bir aþkla yaralanmýþ bir ceylan, yahut onca bok çuvalýnýn yanýnda bir ipek böceði..
Sevgilim!
Senin gibi, uzun bacaklý bir yaban hayvanýydý aþk...
Ve seni çalýntý çiçeklerle beklediðim Ahmet ustanýn sokaðý...
Sana gelirken yürüdüðüm kaldýrýmlar...
Yaðmurlar eþliðinde þiirlenen yüreðim...
Herþey seninle müsemmâ sevgilim...
Belgeselimde uzun bacaklý bir yaban hayvaný,
Gözlerimde mevsimi yitirmiþ bir yaðmurun adý...
Ve yýldýrým aþký naklen yayýnda..!
Uzun bacaklý bir yaban hayvanýydý aþk,
Fatma adýnda...
Ve içimde bir þiir daha öldürüp geliyorum abone olduðum maðzana.
Rýhtýmlar dolusu özlem,
Bir kaç ton körkütük sen...
Hadi sevdiðim,
yüreðime demir at..!
Bodoslama dal.
Bir çeyrek daha uzat öðleyi.
Yaðmala...
Hüznümün parantez içini aç.
Þiirime sok...
Kuyruklu yýldýzlarýmý kopar.
Döngümü tersine dönder...
Kuzum’u Kurt’a, Ceylanýmý Aslan’a yem et..!
Yeter ki orman’ýmdan gitme..!
Gitme...
Uzun bacaklý bir yaban hayvanýydý aþk, hayvanat bahçemde...
Sevgilim!
Senin gibi, uzun bacaklý bir yaban hayvanýydý aþk...
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.