Sonsuzluðun kapýsýndan geçti, bilinmeze doðru. Kimsenin, görmediði bir zamanda. Gök yüzünde bir yýldýz kaydý, iz býrakmadan. Karanlýðýn ta ortasýndan kendince.
Umut yüklü yüreklere, Hissetmek bir dokunuþ ise, bin sessizliðe inat. Avuçlarýnda taþýyorsa geleceðini, kaybetme korkusuyla. Çýðlýk çýðlýða baðýramýyorsa, seni seviyorum BÝR TANEM. Dün bu kapýdan bir ozan geçti. Ölümü ödüldür diye içerek. Yüreðine bir ömür sýkýþtýrmýþ, yaban ellerde tükenecek.
Bu gün ben geçiyorum o kapýdan, geçmiþe bakýp. Geleceðime, direnemeden. Sevda Çiçeðim. Bu yürek sana feda, VEDA ödülüm sen isen.
(AH VEDA AH 07-11-2004-Pazar)
Tuðrul Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.