Güneþ ufukdan henüz göz kýrpmamýþtý pencereme… Uyandým. Sýmsýký kapalý perdeleri usulca araladým. Tatlý bir lâcivert rengindeydi gökyüzü. Sokak lambasýnýn loþ ýþýðýnda tam bir sessizlik içindeydi her yer. Kaldýrýmlar bile hâlâ uykuda idi sanýrým. Karþýki evler, mahmur mahmur baktýlar karanlýk pencerelerinden. Sanki, uykularýný bölmüþtüm. Bahçedeki aðaçlarda kuþlar cývýldaþýyordu bu saatte. Birden, güneþin ýþýklarý sýyýrdý gecenin karanlýðýný, gülümsedi her yer…
Perdeleri ve camý açtým. Mis gibi havayý ciðerlerime çektim. Sokakta iþe erken baþlamak için yollara düþmüþ bir kaç silûet belirdi. Gecenin rehavetini atamadýklarý belliydi. Zinde deðildiler. Esneyen, öne eðilmiþ insanlar, yollara düþüyorlardý ekmek parasý için bu alacakaranlýklarda…
Bahçe duvarýnýn yanýndan bir kedi seðirtti hýzla… Koþarak kayboldu. Bugün heyecanlý ve telaþlý olan bir tek ben deðildim galiba.Karþý evin genç kýzlarý, diðerlerinin aksine pür neþe çýktýlar evden.
Sabah serinliðine, kýsýk ama þen kahkahalarý güneþ ýþýnlarý gibi düþüverdiler. Belli ki, dinlenmiþler, keyifleri yerindeydi. Kapýnýn önünde, etrafa gülüþmeler taþýrarak babalarýnýn gelmesini bekliyorlardý. Pardesüsü kolunda, diðer elinde çantasý ile kýr saçlý bir adam arabanýn kapýsýný açtý. Kýzlar pür neþe bindiler. Ne güzel bir tablo idi. Onlar gözden kaybolduklarý halde, peþlerinden gülümseyerek bakýyordum hâlâ… Neþeleri bana sirayet etmiþti. Usulca radyoyu açtým. Müzik kanalýnda ruhumu okþayan bir parça bulana kadar aradým.
Koltuða sýrt üstü uzanarak gözlerimi kapadým… Müziði dinlerken bir yandan ayaðýmla tempo tutuyor, bir yandan da bu geceki programýmý düþünüyordum. Çok uzun zamandýr hazýrlandýðým ve heyecanla beklediðim gün gelip çatmýþtý. Böyle büyük bir topluluk karþýsýna, ilk defa kemanýmla çýkacaktým. Heyecaným doruktaydý. Bu günü iple çekmiþtim. Hayâl etmesi bile güzeldi. Gözlerim kapalý, yüreðim çarparak, bir hayâl âleminin girdabýna sürüklendim usul usul...
Saçýmý topuz yaptýrmalýydým. Kýyafetimi günler öncesinden hazýrlamýþtým.
Gri mavi tonlarýnýn bana çok yakýþtýðýný biliyordum. Tuvaletimi de bu tonlardan seçmiþtim. Çýlgýn dalgalarla sahile vuran denizin renkleriydi bunlar… Burcumun özelliði olan özgürlüðümün mavisi, içimdeki fýrtýnalarýn gri rengiyle sarmaþ dolaþtý. Öyle çalmalýydým ki kemaný, yayý öyle çekmeliydim ki, ruhumun tüm duygularýný yansýtabileyim. Yayý her ileri itiþimde savrulmalýydý dalgalar… Hissetmeliydim tenimde denizin tuzlu suyunu… Uysal dalgalarýn sahile ulaþýp, kumlarý usul usul okþamalarý gibi ritmik naðmelerde bunu hissetmeliydim.
Efsunlanmýþtým sanki, kemandan dökülen bu sesi kutsal bir mekânda duyar ve dinler gibiydim… Öyle kaptýrmýþtým ki kendimi, yaþýyor gibiydim adetâ…
Neden süzülmüþtü gözlerimden böyle yaþlar… Ruhumdaki bu çýrpýnýþlar, yüreðimdeki bu gel- gitler nedendi?
Yayý tutan ellerime hükmedemiyordum sanki artýk… Dökülen naðmeler alýp bir bulutun üzerine çýkarýyordu bazen, kâinat bin bir renk cümbüþüyle gözlerimi kamaþtýrýyor, sonra coþkun bir çaðlayanla dökülüyordum denizin köpüklü dalgalarýnýn arasýna…
Sularda kayýp gidiyordu ruhum bambaþka bir âleme… Bu keman sesi, ah bu keman sesi, dupduru sular gibi akýyordu saçlarýmdan… Nehirler, dereler gibi çaðlýyordu notalar… Þelâleler dökülüyordu kuytu ormanlarda… Usulca þarký söylerken kulaðýma rüzgâr,
Bir fýrtýna kopuyordu yüreðimde birden, þimþekleri gözlerimi kamaþtýrýyordu… Yanký yapýyordu kayalarda, uçurumlarda…
Kum fýrtýnalarý yolumu kaybettiriyordu birden… O usul usul baþlayan rüzgârýn sesi, çýlgýn bir tempoyla büyük helezonlar çizerek etrafýmda, ruhumdaki isyaný, acýyý, kederi alýp savuruyordu ordan oraya… Bir daha… Bir daha… Yeniden mi doðuyordum
ben? Dünyaya göklerden bakýyordum sanki… Bir damla, bir zerre idi her þey… Toz…
Gittikçe yavaþladý ellerimde sýmsýký tuttuðum yay… Usulca çekildi geriye… Gittikçe çekildi kýyýdan sular… Sesler dindi…
Kirpiklerimi açamýyordum sanki, düðümlemiþti bu çýlgýn duygular… Sözün, heyecanýn bittiði yerdeydi zaman…
Hayâl de olsa, ne güzeldi,
O keman, o fýrtýna ve çýlgýn duygular…
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.