Kara çalýnmýþ günlerin ertesinde,
ellerinde güneþlerle gelen yar!
Huzuru içirdiðin yüreðim þimdi hüznü içiyor ellerinden,
bilesin!
Yüreðine kanatlanan yüreðin kanadý kýrýldý, kanýyor.
Göðe uçurduðum umutlarým vuruldu bir bir
Hüzün ki, yokluðuna katýk ettiðim,
Yine dolandý eteðime, peþimi býrakmýyor.
Adýnýn her harfini gözyaþýma çizdim
ve titrek bir yürekle yokluðuna ektim
Sen avazýn çýktýðý kadar susarken
ben taze çýðlýklar yeþerttim sana!
Nefes nefes acýyý yonttum adýnla,
Yokluðuna buladým ellerimi,
Yüzüme bölük pörçük diktiðim yamalý gülüþlerdeyim þimdi.
Ah yar!
Ah! yoluna ,can diye diye benden geçtiðim,
Ah suskularýn þahý,
Bir çözebilsem boynuma doladýðýn sessizliðin düðümünü
Bir yudum harf düþse, hisseme alfabenden
Yalýn ayak çýktýðým yokuþlarýnda düþmeden bir yürüyebilsem.
Öyle bir acý ki bu! nasýl anlatýlýr bilmem
Kýrsan kýrýlmaz, büksen bükülmez
Ateþler yakmaz, sular söndürmez!
Söylesene yar!
Hasretini adýmlasam kaç adýmda biter?
Özlemin kaç nefestir saysam?
Bilemezsinki
Akla sýðdýramazsýn bu denklemi
Nasýl anlatayým ki daha hal-i pür-melâlimi...
Sen yine sükutu giyin yar!
Dilersen hiç konuþma.
Ben kelamlarýmý çürüttüm yolunda.
Çarpsada bir tokat gibi yüzüme, her harfi yoluna heceledim.
Ve bilesin üstüne aþký giydirdiðim,
Söz verdim ben bu yüreðe,
Hiçbir harfi sensiz bir cümleye kurban etmedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.