Sonsuzun Sonu

güzel bir anýn yaðmuru
aðaçlar karanlýða sarýlmýþ uyuyordu
cama gelip vurdu
kim o dedi içimden korku
benim dese camý açacak deðildim ya

cesur bir gülümsemeyle yürümek istedim
her yanýný iyi bildiðim aydýnlýk
geceye karýþýnca
atýverdim kendimi bahçelerin rüyasýna

soluk soluða kapandýðým yatak
al düþüncelerimi patikalara it
götür beni denizlerin uzaðýna
karþý kýyada çiçekler uyansýn yeni güne

elbet bu sonsuzun bir sonu var
karýþtýrýp duruyor kalbini cevap vermemek için
ayýn araladýðý ýþýðý duyuyorum
duyduðum bana kalsýn.




Sosyal Medyada Paylaşın: