aþka müptela olunca insan dert hanesine okur meydan olsa da her gecesi dolu dolu zindan arar onu hep gölgelerde hep gölgelerinde gündüze inat, her an onunla karþýlaþma umuduyla inan,
sevdaya müptela olunca yürek neylesin kalp hem sever hem atar ölesiye dek, fark etmez gün ay sene yaz kýþ bahar yaðmur çamur kar, son an dahi mucizeye varmak için bekler bekler bekler hala bekler,
gönüle müptela olunca ruh yaþar yaþatýr içinde an ve an, güzellikle ilgili ne varsa aþka dair sevdaya dair, vuslat bir özlem hicran bin acý, olsun bir kere doðuyor insan madem geldik madem gideceðiz, o zaman neyimize bizim hala yas hala matem varken gülmek varken sevinmek var iken sevmek var iken sevilmek var iken biz olmaktan da çok daha öte...
* Berlin,10.05.2018 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.