Sorma bana hiç bir þey yüreðim o kadar yorgun ki, seni öyle seviyorum ki yangýnlar çýkýyor bedenimden, geçmiþimi kurcalayan sen oldun, aðlayan gözlerimi sen güldürmüþtün. Ama þimdi gidiyorsun kedere vurdum kendimi isyanlardayým. Kaleme almak istedim senin yüreðini olmadý. Çünkü yetmiyor ki seni anlatmaya. Gitmeler oldu mu olmuyor bende ne varsa yüreðimde, hepsi duruyor ve çilekeþ dünyama geri dönüyorum. Seni tanýdýðým günden beri mutluluk zirvesindeyim sanki, yüreðimdeki o ateþ beni aldý götürdü baþka diyarlara. Ama þimdi bir kanadým kýrýldý sanki yol yanýmda yok gibi. Gideceksin biliyorum gitme desem de gideceksin yüreðindeki o yangýnla. Ulaþýlmayacak bir yere gideceksin belki ama bendeki sen hiç ölmeyecek. O deðerli yüreðin beni yalnýz çiçeðim. Senin yokluðunda ne yaparým biliyorum. Tek bildiðim þey seni hiç bir zaman unutmamak. Yine yara aldý gönlüm, yine sevdim bir gönülü. Gitti gidecek yolun kenarýnda gitmeye hazýrlanýyor. Yüreðim yalnýz her zaman ki gibi sessiz fýrtýnalarda. Ölmeyen bir yürekti bende. Ama biliyorum ki bir daha gelmeyecek bu gönüle. Biliyorum, biliyorum. Sorma ne haldeyim üzgün ve gözü yaþlýyým. Yaramaz bir çocuk gibi mýz mýzým. Yarasý kanayan biçareyim. Gittiðim her yolda sen varsýn yalnýz çiçeðim. Sadece sen bitmeyen sen.
04/02/2011 15:10/cuma Þebnem Örs Sosyal Medyada Paylaşın:
şaire şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.