SEN YOKKEN

Sen yokken;
Ýçim çok daralýyor,
Kimi zaman yalnýzlýðýmýn durumunun ,
Daha da kötüleþeceðini hissettiðimde
Gürültülü alýþveriþ merkezlerine gidip,
Kalabalýða karýþýyorum..
Ruhum; bedenimden çýkmak istercesine,
Sezon sonu indirimlerindeki bayanlar gibi
Ýtilip,kakýlýyor.....


Sen yokken;
Özleminle savaþtýðýmda ,
Sürekli sana yazýyorum..
Sana sýrrýmdan ve kendimden bahsediyorum..
Senden nefret ediyor muyum?
Hayýr..sana tuhaf gelecek ama nefret etmeyide beceremiyorum.
Acýdan ölmektense,bir hiçte ölmek daha kolaydýr..
Acýya isyan edebilirsin ama hiçe hayýr!
Belkide hiçlerde kaybolduðumu düþünüyorum..

Sen yokken;
Anlayýþýn sessizliðe ihtiyacý vardý..
Önceleri bunu anlayamadým..
Þimdilerde akvaryumdaki dönüp duran balýk gibiyim..
Balýk kadar boþ ve sessiz evin içinde dolaþýp duruyorum..
Bu biraz da kirli yerleri, süpürgeyle ya da
Islak paçavrayla temizlemeye benziyor..
Süpürge kullanýrsam tozlar uçuyor;
Ve yanýndaki nesnelere konuyor.
Oysa ýslak paçavra kullandýðýmda,
Yerler pýrýl pýrýl ve temiz oluyor..
Ýþte sessizlikte ýslak paçavra gibi..
Tozun yarattýðý donukluðu yokediyor..

Sanki, zihnim sözcüklerimin hapisanesi gibi..
Bir ritm varsa sözcüklerimin düzensizliði...
Oysa, yüreðim nefes alýyor,
Bedenimde sadece onun atýþ sesini hissediyorum..
Sensizliðimdeki hislerime atmasýyla uyum saðlýyor..

Sen yokken;
Bazen dalgýnlýktan olsa gerek,
Geceleri televizyonu sabaha kadar açýk unutuyorum..
Ýzlemesem bile,sesi odama girip çýktýkça
Sanki peþimden geliyor sanýyorum..
Yataðýmda, gözlerim tavanda düþünmekten saða sola dönüyorum.
Olduðumdan daha sinirli oluyorum ve uyumakta zorlanýyorum..
Dýþarýdan gelen gürültü ve sesler uyuþturucu gibi..
Alýþýnca bu sesler olmadan yapamýyorum..

Aslýnda daha çok þey anlatmak istiyorum sana..
Bu gün yazdýklarým,sanki birçok þeyi karýþtýrarak
Bana süpriz yaptýðýn kek tarifine benzedi..
Biraz fýndýk,biraz üzüm
Biraz krema,yumurta v.s
Gerçekten tadý , felaket bir þeydi :)

Evet; sen yokken herþeyin bir kýsmý böyleydi..
Hiçbir þeyi unutmadým..
Herþey yüreðimde...
Uyuduðumda ve uyandýðýmda
Bir nabýz atýyor DÜÞÜNCELERÝMDE....
Bu nabýz hep böyle atacak, ben öldüðümde bile..

HAZAN YAPRAÐI 23.05.2008










Sosyal Medyada Paylaşın: