SAĞILIR GÖZLERİNDEN

geceler saðýlýr gözlerinden
þafaða düþer sana haykýrýþlarým
hüznün ayak sesleri
kýrýk kanatlarýna düþer kýrlangýçlarýn

yine öfkelendi bulutlar
kýyýlarda kýrýlan bakýþlarýna
yine býraktý gözyaþlarýný
bardaktan boþalýrcasýna
yine dondu rýhtýmlar varlýðýnýn yokluðuyla

bir ipin ucunda sen, yaralý umutlar diðer ucunda
sallanýrken duygular
düþer akrebin yelkovanýna

hangi boþ tuval konuþur
çizilmeden resmi
rengine hüzün katýp
gölgesine düþmeden ikindilerin

denizin kýrýk kalbinden sýzarken küskünlükler
bir geminin güvertesinde
göverir buðulu acýlarý evrenin

hangi içten gülüþ çaðýrsa
kin nefret terk eder beni
dört mevsim olurum ýlým ýlým
serin serin

hangi acý damýtýr ve süzer içimdeki nehri
hangi aþk yorgundur benim kadar
hangi hüzün sarýdýr hazan kadar
çýraya tutulmuþ kýyýlarýmda
dökülür ölümsüz þarkýlarým
eser yüreðimde sarý yeller durmaksýzýn


HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: