o kadar zor deðildi belki bir çocuðun kalbi yüzünden duraklýyor denize bakýp neþeli þarkýlar söylüyordum ölüme inanmadýðým için deðil sevgime ses vermesinden korktuðum için bel ki
ama hayatýn içindeyim geçmiþin ve geleceðin arasýna sýkýþan bir buse olsam bile haykýrýp karýþmak istiyorum göðe
sözün söze dolanýp rüyasýyla avunan isteðimiz avuç içleriyle oynaþýyor aynalara dalýp aný olmaktansa þu sonsuz geleceðin hiç bir þeyi olmak daha güzel deðil mi
kendime çýldýrýp cesaret edemediðim uçurum bu günün basit þarkýsý dilimden havalanan özgür kuþlar bulut mu yaðmur mu anlayabilsek yeter göðün kalabalýðýnda ki rengi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.