Yapraklar dallarýndan birer,birer düþerken
Aþk’ta yarýn olmazmýþ,hep erteledin durdun
Sensizlik bir kâbus’ken,dedin daha çok erken
Hayal düþümü çalýp,Sonbahar’a dönüþtün
Derin düþlere salýp,döktürdün kalýp kalýp..
Ansýzýn beni benden,aklýmý serden alýp.
Divane Mecnun edip,kuru çöllere salýp
Yapraðým sararmadan,Sonbahar’a dönüþtün
Kimseye baðlanmadým,seni sevdiðim kadar
Buyur göster bakalým,kim sevdi benim kadar
Hiç bir kul’dan çekmedim,sen’den çektiðim kadar
Koyup gittin gideli,Sonbahar’a dönüþtün
Seni sensiz yaþarým,ölüm bana çok yakýn
Bütün dertler üstüme geliyor akýn akýn
Azgýn seller gibiyim sýðmaz yataða taþkýn
Bu böyle sürüp gitmez,Sonbahar’a dönüþtün
Artýk riyakâr olma,býrak böylece kalsýn
Seven Mecnun misâli,varsýn çöllere dalsýn
Çözemedim ben seni,söyle nasýl bi-halsýn ?
Mevsimsiz hazan gibi,Sonbahar’a dönüþtün
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.