Bugün Canýmdan, sevdiðimden ayrýlýyorum Sevgisiz Ümitsiz bir baþýma kahroluyorum Ruhum Kan içinde, yaðmur oldu gözyaþým O’nsuz hayatýn tadýný alamýyorum
Efkarým var benim, doldur meyhaneci doldur kadehi Sabaha kadar konuþup,aðlamaya geldim, durdurma beni Acýlar içinde yanmaya geldim, ver þiþeyi Nasýlsa bitti herþey, býrak haykýrayým ona olan sevgimi
Kaderin böylesini ben neyleyim ki Ben O ’nsuz bir daha hiç gülemem ki Gittiði yerlere hiç gidemem ki Bir gurur yetti bak! ayrýlýða , ben artýk hiç sevemem ki....
Sosyal Medyada Paylaşın:
sezgin_022 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.