ölüm bazen o asude ülkesinden çýkýp öyle sinsi öyle sevecen giriyor ki aklýmýn en ücra köþelerine hani diyor insan tutuversem elini atýlýversem kollarýna sýcak, sessiz, huzurlu ama olmuyor bir þeyler tutuyor kalbimin derinlerinde sevdiklerim mi desem, seveceklerim mi? hayallerim mi desem, umutlarým mý? ya da yaþamýn ta kendisi mi?
Eser Aslanlý izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eser Akpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.