YILMAZ ÇOCUK

Hayat birbiri üzerine atýlan iri dalgalar
Ömür kýyýlarýný oyar
Büyüklüðünden habersiz düþünceler iç içe;
Görününce gökyüzünde
Bir çocuk olup
Gökkuþaðýna doðru koþar...
Örklenmiþ kýsrak gibi
Demir kazýðý söker;
Aðzýndaki demir gemi öfkeyle gever
O an sanki bir Ýlhan!..
Hazar Denizi kýyýlarýnda kýþlayan
Karadeniz’in Doðusu’ndan þahlanan
Kafdaðý’nýn en yükseðinde ýþýldayan
Belleðini korkmadan mahmuzlayan
Mahmuzlu incir kuþuyla yarýþan
Pas sarýsý ýþýltýyý aðartan
Dallara takýlý uçurtmayý kurtaran
Ýçindeki periyi uyandýrarak
Avuçlarýn sýký sýký yumduðu tohumlarý evrene savuran
Gizil kapýyý aralayýp;
Özüne kavuþan..
Anahtarlar ve tohumlar;
Yüreðindeki közden kalan
Ýçinin ormanýný vorayda þarkýsýyla çýnlatan
Ýlk yaðmur katresi içinde saklý bir inci avucuna düþünce;
Tuna Nehri’ne doðru kanatlanan..
Gökkuþaðýnýn peþinden Kabe’ye ulaþýp;
Gün gibi aðarýp;gül gül açýlan
Ýnancýn duruluðunda
Yýlmaz bir güçle ayaða kalkýp;
Ben yýlmaz çocuk!!!..
Baþardým diye haykýran..
not:(Ýlhan/hükümdar/Vorayda/Abhazca þarký/Kýzýnýzý Almaya Geldik)


Sosyal Medyada Paylaşın: