ah be gülüm, duyarsýz kalýrsan böyle, yürek çarpýntýma, selamýma içten vermezsen, tanrý selamýný, bakýþlarýný kaçýrýrsan habire, baþka yönlere, zorla da güzellik olmaz ki, alýr elime kalemi, bir tüp mürekkep, boþaltýrým üzerine, unuturum... zor biliyorum, gözüm arýyor gözlerini, beynim takýlýyor görüntüne, kafam soruyor habire, eski umudunu... zor biliyorum da, bu yara kapanacak, bu acý bitecek, ve sen benim için, sonsuza dek unutulmuþ olacaksýn... ama günün birinde, karþýma çýkacaksan, çok mutlu biri olarak çýk, çünkü senin mutsuzluðuna, yüz yýl sonra bile, tahammül edemem. isyan ederim, kafa tutarým, ya çýkma karþýma ileride, ya da çok mutlu bir kadýn olarak çýk, kapanmamýþ yaram, içimdeki irin, iyileþsin...
CEMAL KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemalkaya07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.