İNSANLIK ÇIKTI
Bir garip gelmiþim fani dünyaya,
Ýnce uzun yolda kalmýþým yaya,
Son vermek istedim kötü rüyaya,
Aradýðým güneþ karanlýk çýktý.
Doðmuþum kupkuru kýraç bir yerde,
Daðlar oluþturmuþ güneþe perde,
Ektim cins tohumu durdum siperde,
Beklediðim ürün samanlýk çýktý.
Dedim oðlum oku oku da geliþ,
Çalýþmadan olmaz durmadan çalýþ,
Fakülteler bitti aradým bir iþ,
Þu kara bahtýma çobanlýk çýktý.
Ýçime düþünce aþk denilen nâr,
Sevdama þahitlik etti tüm civar,
Bir ömür yaþamak istediðim yâr,
Deðil ki bir günlük bir anlýk çýktý.
Saðýrozan der ki kader gülmedi,
Mutlu yaþadýðým bir gün olmadý,
Bunca derde raðmen ruhum ölmedi,
Deþtikçe kalbimi insanlýk çýktý.
…………………………. Þair: Ýsmail SAÐIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.