bir et parçasý, ama o, eðer kararmýþsa öfke kin ve nefret tohumlarý gönül göðünde daima kara,kapkara bulutlarý barýndýrýr ve korkutucudur. sürekli fýrtýnalarla haþýr neþir olup, þiddetinden kendi bile sallanan kalp, eðer güneþe hasret yýldýzlardan mahrum ve gülümsemeyi unutmuþ bir sevgi mahrumiyetinden yoksunsa, böyle olan bir kalbin haleti ruhiyesi; meyvesiz bir aðaç notasýz bir beste ve insansýz bir gezegen gibidir... sevmeyen bir gönlün, gönül bahçesi olabilir mi? býrak çöllerde dolaþmayý gezme sahte güzeller peþinde ýpýssýz kayalýklarda parçalanacak, sahte rotasýz gemin öyle bir yaþa ki; mührünü görsün çehrende, ta ki ;ahirette muhammed’ül emin(a.s.m.)
*** yusuferdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.