OYUN BİTTİ, IŞIKLAR SÖNDÜ
OYUN BÝTTÝ, IÞIKLAR SÖNDÜ
Aþk oyunu bitti, ýþýklar söndü…
Seni sevdim ama bilmeden sevmeyi…
Artýk soðuk akþamlar baþlýyor, sýcaklar bitti…
Sanki yüzyýl uyumuþum mutlulukla…
Bir uyanmýþým acýyla…
Tohum iken hüzünlerim…
Gül bahçesi kadar oldu þimdi kederlerim…
Görkemli ve büyük bir gemi iken…
Döküntü bir kayýk haline geldim þimdi…
Eskiden bir aným onsuz geçmezken…
Her aným yalnýzlýk oldu þimdi…
Artýk suç ortaðý bir sevgilim yok…
Artýk yaþayacak bir aným yok…
Güzellikler üstü kapalý geliyor artýk…
Kötülükler damla, damla çoðalýyor…
Mutluluðum gizli bir bahçeymiþ…
Ayrýlýk aný ise denizler gibi açýk…
Hiçbir sevgili dolduramaz yerini…
Kimle konuþsam senin sesin…
Maviye baksam ela gözlerin…
Þimdi hangi sevdayý denesem…
Kapýlarý senin yoluna açýlýyor…
Konuþtuðum her kiþiyi adýnla çaðýrýyorum…
Kokunu kokluyor, nefesinle soluklanýyorum…
Aþk oyunu bitti, ýþýklar söndü…
Perde kapandý, oyuncular ayrýldý…
Ýçimde ki lamba patlayýverdi…
Rüya mýydý? Gerçek miydi? Yaþadýðým…
Þimdi Mýsýr’a Sultan da yapsalar seni…
Benimle deðilsen artýk neyime yarar…
Þimdi kendimce bir hayal dünyasýndayým…
Kumda yüzüyor, denizlerde yürüyorum…
Sen bir fidandýn, ben ise aðaç…
Sen bir orman oldun, ben yapraklarýmý döktüm…
Mutluluklar, yumruklar gibi sanki…
Acý ise kapýdan gülümsüyor…
Þimdi sen hangi hayýrsýzla birliktesin…
Ben ise sana kan gibi tutulmuþ seviyorum…
Eskiden hayatýmý bir aþk filmine benzetirdim…
Sonu güzel biten bir filmdi…
Þimdi ise hayatým, dram…
Sonu ölüm olan bir, dram…
Eskiden Med - Cezir bile etkileyemezken beni…
Kýyýya çarpan dalga bile, hayattan koparýr þimdi…
Bir boþluktan bir boþluða düþüyorum…
Güzel güllerim, ay ýþýðýnda vahþi þimdi…
Patlamaya hazýr, ölüm etkili bir bombayým…
Bir Ebabil kuþu gibi…
Kaybolmuþ mutluluðumu arýyorum…
Ali ÖZYAÞAMIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.