Üzerime titremiþ sakýnmýþsýn gözünden
Beni koca cihanda en güzel sen sevmiþsin
Ýþleyip ciðerine ayýrmadan özünden
Kalp denilen o handa en güzel sen sevmiþsin
Velakin geç anladým geçen yýllardan sonra
Yerine talip olan onca kullardan sonra
Beni bana el eden yaban hallerden sonra
Aþk sayýlan limanda en güzel sen sevmiþsin
O eski þarkýlarý dinleyip baþa sardým
Efkarlanýp derinden sineme hicran kardým
Ýrdelerken geçmiþi böyle kanýya vardým
Düþündüðüm her anda en güzel sen sevmiþsin
Hangisini anarsam içim yakan izi var
Yüreðimde sönmeyen her dem taze közü var
Aklýmý baþtan almýþ canýmdan da gözü var
Ýyi gün kötü günde en güzel sen sevmiþsin
Gidene oh demeden gelen daha beterdi
Konardý meþk damýma baykuþ gibi öterdi
En acý zehir olur huzurum da biterdi
Aradýðým her yönde en güzel sen sevmiþsin
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.