SEVİ SOLURLAR !

Ýt’in fýtratýný, taþýyan kiþi,
Döneler çanaða, hav’ý ulurlar!
Muhabbetse þayet, gönülün iþi;
Yaþarken, ölürken, SEVÝ solurlar!

Küfürle, fikiri, ayýrmayanlar,
Çirkinden, güzeli, kayýrmayanlar,
Haksýza seslerin, duyurmayanlar;
Gün gelir zâlimin, avý olurlar!

Haksýza susmayýn, yekinip durun,
Hakký kötekse de, abanýp vurun,
Umma.. görmesi zor, gönülden körün;
Her türlü teville, sav’ý bilirler!

Sanmayýn masumca, niyetler bozuk,
Gayrýya meftûnlar, asýla ezik!
Kâfirin küfrüne, diyenler müzik;
Bilip nabza þerbet, tav’ý gelirler!

Hiç gerek yok iken, gönül üzenler,
Cehlin farketmeyip, kelâm düzenler,
Elin kutsalýna, sövüp gezenler;
Elbet kutsalýna, sövü bulurlar!

Ozan Ýlo’m sakýn, câhil türünden,
Yuyamayan gönlü, kibir kirinden,
Mahrumdur ömrünce, ilmin nûrundan;
Beyhûde çýrpýnýr, bev’i kalýrlar!
20.05.2008/19.51


Sosyal Medyada Paylaşın: