Asla tanýyamam þimdiki beni,
Duruþum inan ki gönül yorgunu.
Aþkla sýnayamam þimdiki beni,
Yemiþim felekten derin vurgunu.
Yýllanmýþ þaraba benziyor aþkýn,
Ýçip de yandýkça olmuþum þaþkýn,
Yüreðim sel oldu gözlerim taþkýn,
Nasýl andýrsýn ki halim durgunu?
Alnýmýn dinmeyen teri gibiyim,
Kor alevli yangýn yeri gibiyim,
Güneþte kararan deri gibiyim,
Býrak artýk þu anlamsýz sorgunu.
Vicdanýma dünyalarý yüklersin,
Senden özür dilememi beklersin,
Her cümlene sitemleri eklersin,
Bitir artýk sonu gelmez kurgunu.
Acýdan kederden gülemez oldum,
Korkudan yanýna gelemez oldum,
Yarýna çýkmak mý bilemez oldum,
Çek artýk baðrýmdan derin burgunu.
Alptekin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.