gözlerini çekiyorsun akýl almaz bu, bir sýzýntý var ben de deliriyorum kaynaðý yok, yanlýþ kiþiye ulaþmýþ bir mektup bu doðru yeri gelir ekmek kýrýntýsýyla da kesilir o bilek, içine doðruda katlanýr gerekirse insan zarf sadece sahibine inanýr, sen bana üvey baktýn, geri çekiliyoruz.
su durulmuyor, cezanýn yanýna iliþtirilen ufacýk bir suç iç açýcý olan bir þey neden zarfta saklansýn ki, tenle karýþýk bir þaka gibi uzanýyor sere serpe bir okumak yeri gelir gül gönderemezsin, kendi isteðiyle gitmezse bir yabancýya dokunur gibi ne demek ki, yabancý seninse, geri çekiliyoruz
bir mevsim olaraktan çalýkuþu parmakla gösterilse iyi mi olurdu seni sevmek,ne ayýp artýk hiç bir kuzgunun ayaðý seni sevmek deðil...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cliff Burton Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.