733- GÖLGEMİ İLMİNLE ÖRDÜM
Hakk’ý Hakk’dan sunan bana yarandýr.
Sevdayý, üstüme sema burandýr.
Gönlüme taht kurup, ecrim durandýr.
Âlemi dünyamý nurundur saran.
Bilinmez künhünde cüzünü gördüm.
Yanarken, gölgemi ilminle ördüm.
Ýkrarýn hükmüne, anlýmý sürdüm.
Âlemi dünyamý nurundur saran.
Mecrandan öteye giden taþ olur.
Kahrýnda narýn yok sevdan aþ olur.
Kamerde hilalin yara kaþ olur.
Âlemi dünyamý nurundur saran.
Atýfet hilminin, mülküyle koþtum.
Gonca gül zülfünün ceminde hoþtum.
Lahuti sedanla güftende coþtum.
Âlemi dünyamý nurundur saran.
Varlýðýn mutlaktýr, Ben’imle yandým.
Þekle muti olmaz doðrunla kandým.
Ekmeðin ihsandýr tuzuna bandým.
Âlemi dünyamý nurundur saran.
Divanýn destine, hem’le eriþtim.
Kýbelgâh ruhunda, harla geliþtim.
Hakikat deminde, kalarak piþtim.
Âlemi dünyamý nurundur saran
Þahin HANELÇÝ
02.09.2017
Cerrahpaþa/Ýstanbul
Resim J.M.C. Hada’ya Aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.